Jak wiadomo powszechnie Złoty Znicz wywodzi się od Złotego Znikacza. Ale czym był ten Złoty Znikacz? Otóż Złoty Znikacz to ptak występujący w całej północnej Europie. Wyglądał jak mała, złota kuleczka ze skrzydełkami, oczami i dziobem. Był szybkim i zwinnym ptakiem. Świetnie wyprowadzał w pole drapieżników. W XII wieku czarodzieje próbowali go schwytać - za złapanie Znikacza zyskiwało się powszechną sławę. Czarodzieje często wyprawiali się na Znikacze, to z sieciami, to z różdżkami, ale najczęściej próbowali go złapać gołymi dłońmi. Ptaszek był delikatny, więc prawie każde złapanie go kończyło się zmiażdżeniem stworzonka. Polowania często odbywały się w dzień, więc często czarodzieje byli podatni na mugoli. Rada Czarodziejów nie umiała, bądź nie chciała tego opanować. Przełom w sprawie Znikacza nastąpił w 1269 roku, podczas jednego z meczów Quidditcha, w którym udział brał przewodniczący Rady Czarodziejów, Barbeus Bragge. Bragge przyniósł na mecz klatkę ze Złotym Znikaczem i powiedział, że zapłaci 150 galeonów dla tego, który go schwyta. Gracze zamiast grać na swoich pozycjach pomknęli za Znikaczem. Chciał wylecieć za boisko, ale kibice nie pozwalali mu na to zaklęciami odpychającymi. Sam Bragge nie chciał przerwać gry, choć to już nie był Quidditch. Jedna z kibiców, Modesta Rabnott, wbiegła na boisko chcąc przerwać to. Akurat ptak przelatywał koło niej, a ta używa na nim zaklęcia przyciągającego. Zabrała ptaszka i uciekła. Złapano ją i dostała 10 galeonów grzywny za przerwanie gry, ale Znikacza zdążyła wypuścić. Od tamtego zajścia co mecz wypuszczano Małego Ptaszka, a za złapanie go otrzymywano 150 punktów(od ilości galeonów jakie chciał wręczyć Bragge osobie, która złapie znicz). Śmierć Znikacza kończyła grę. Kibice od tamtej pory używali zaklęć odpychających, by nie mógł wybiec za obręb boiska. W połowie XIV wieku, kiedy Bragge'a zastąpiła Elfrida Clagg nastąpił kolejny przełom w sprawie Znikaczy. Było już ich tak mało, że Clagg wzięła je pod ochronę i zakaz wykorzystywania ich do Quidditcha. W Somerset utworzono Rezerwat Znikaczy im. Modesty Rabnott. Co mięli robić gracze Quidditcha?
Problemy z zastąpieniem Znikacza rozwiązał kowal z Doliny Godryka, Bowman Wright. Stworzył metalowego Znicza, który miał proporcje Znikacza. Złoty Znicz(bo tak nazwał go Wright) był wielkości orzecha włoskiego. Posiadał srebrne skrzydła, które kręciły się ruchem obrotowym. Rzucono na niego trzy zaklęcia. Pierwsze dotyczyło nietykalności - Znicz unikał ludzi, po prostu nie chciał dać im się złapać. Drugie zaklęcie, które na niego rzucono dotyczyło lotu. Znicz nie mógł wylecieć po za obręb boiska Quidditcha. Zapamiętuje on pierwszą osobę, która go dotknie - dlatego kowale używają rękawic. To trzecie zaklęcie. Owy Złoty Znicz nie zmieniony do dnia dzisiejszego jest używany przez graczy Quidditcha.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz